Pisałem już o wymiernych wynikach szkoleń, jakie osoba prowadząca szkolenia i uczestnicy szkoleń mają możliwość uzyskać, gdy zastosujemy podczas szkolenia gry dla menedżerów. W tym artykule przedstawię założenia teoretyczne pomagające zapoznać się i pojąć, po co stosować symulacje biznesowe i pochodnie do nich – gry biznesowe.
Jednym z czynników, aby planować w swoich szkolenia i warsztatach różnego rodzaju gry i symulacje, byłby pewien określony zbiór technik uczenia się przez osoby będące wiele lat po maturze. Mam tu na myśli technikę nabywania nowych kompetencji poprzez mechanizmy percepcji informacji preferowaną przez konkretnego człowieka. John Kolb w stworzonym przez siebie modelu przedstawia cztery podstawowe style dokształcania się: dywergencyjny, asymilacyjny, kognitywny, symulacyjny. W oparciu o te style Peter McFord i Peter Milkshaw 28 lat temu wymyślili formularz ankietowy, który pozwala na dokładne zbadanie  stylu nabywania nowych kompetencji. Można go znaleźć w portalu mojego znajomego: Licencjonowane Symulacje Menedżerskie  Dla Trenerów
Autorzy dodatkowo określają określone role, jakie mają osoby uczestniczące w szkoleniu:
Archetypista, lubiący nowatorskie sytuacje. Zawsze aktywny, przejawia potrzebę niekończącego się rozwoju, jest optymistycznie wyraża swoje oczekiwania. Najpierw coś robi, następnie dogłębnie o tym myśli. Chce wszystko samemu  doświadczyć – czy aby w rzeczywistości się to sprawdzi w praktyce.
Diagnostyk – można go nazwać też: naukowiec. Analizuje różne opcje osiągnięcia celu wykorzystując tylko najbardziej optymalne z nich. Tacy ludzie nie chcą działać w stresie, wszystkie swoje wybory i działania muszą przeanalizować samemu.
Teoretyk – przysłowiowy perfekcjonista. Jego wnioskowania okazują się niepoprawnie logiczne, a starania zawodowe wyjątkowo nieefektywne, aczkolwiek efektowne. Nieźle rozumie abstrakcyjne wzory i idee, sam dość często przekłada rzeczywistość wokół niego na wizjonerskie modele.
Znajomość opisanych powyżej sposobów uczenia się jest niezwykle przydatna w czasie przygotowania warsztatów. Pozwala trenerowi dostosować się do ról odgrywanych przez ludzi biorących udział w szkoleniu. Widać wyraźnie, proces uczenia pracowników firm to również kompetencje z socjologicznych aspektów funkcjonowania człowieka, nie wyłącznie strategii formowania drabiny kwalifikacji.
Damian Tyochowicz
Autor tej notki  jest absolwentem wydziału historii Uniwersytetu Szczecińskiego i studiów podyplomowych z tematyki  rachunkowości. Posiada tytuł Doradcy Przywództwa Osobistego KLP. Prowadzi firmę szkoleniową w Gorzowie Wielkopolskim.  Od jedenastu sezonów wykłada i kreuje badania dotyczące motywowania w branży „konsulting i usługi b2b”.

O NASZYM BLOGU:
Gry Negocjacyjne
Kursy miękkie
Gry blended learning
Zarządzanie
Gry produkcyjne
Zarządzanie czasem
Gry konferencyjne
Opracowania dla konsultantów